Anders
Zoals ik in het begin beschreef, ben ik opgegroeid in een klein dorp bij Venlo, in de provincie Limburg. Een gemeenschap waar: voetbal, carnaval, bier drinken en veel uitgaan best belangrijk waren. In die tijd (jaren 80 en 90) werd jouw status in zo’n dorp bepaald door: hoe goed je kon voetballen, hoeveel bier je kon drinken en hoeveel vrienden je had.
Bij mij werkte dat helaas anders. Ik vond voetballen niet leuk (atletiek daarentegen wel), had niet veel op met carnaval en vond het vele drinken onzin.
Eigenlijk voelde ik me anders in dit dorp.
Om toch mee te kunnen doen, ging ik me dan maar gedragen zoals ik dacht dat het hoorde. Ik heb geprobeerd om te voetballen, ik ging meer bier drinken, ik ging rondhangen met de stoere mannen van het dorp…maar het werkte helemaal niet. Ik voelde me anders.
Misschien ook wel eenzaam?
Gelukkig waren er in mijn dorp meer jongeren die daar niet veel mee hadden. Bij hen sloot ik mij aan. Het waren er niet veel, maar het maakte dat ik me minder alleen voelde. Hoewel ik voelde dat we anders waren.
Voor een puber is dat best een moeilijke positie. Immers je voelt dat je anders bent, maar je moet je anders gedragen om geaccepteerd te worden, je hebt een klein groepje van mensen die hetzelfde ervaren…maar het blijft stroef.
Een eerste stap uit deze situatie was het verleggen van mijn aandacht naar het stadje Venlo. Een stad waar ik niemand kende, waar niemand mij kende, waar ik gewoon anoniem een beetje kon rondlopen.
Hoewel dit voor de korte termijn een redelijke oplossing leek, bleek ook hier dat ik niet goed paste in het geheel. Wederom werd ik geconfronteerd met dezelfde structuren als in mijn dorp. De stoere mannen, met veel vrienden, die veel bier dronken en veel feesten…nou ja daar wilde je toch bij horen..
In het begin van de site, beschrijf ik dat ik me vrij voelde toen ik naar Nijmegen ging. Nijmegen is nl een best grote stad in de provincie Gelderland. Waar letterlijk niemand je kent, niemand je ziet en niemand een oordeel over je heeft. Ook niet als je introvert bent
Het vertrek naar Nijmegen voelde echt als een bevrijding. De vrijheid om gewoon mezelf te zijn. Introvert, anders…you name it..