Laag zelfbeeld
Je kunt je misschien wel voorstellen dat mijn zelfbeeld niet bijster hoog was. Als je in de puberjaren (de belangrijkste in een leven) gevormd wordt met het idee dat je anders bent en eigenlijk niet past in de samenleving, dan heeft dat invloed op de rest van jouw leven.
Je ontleent een deel van jouw eigenwaarde aan de complimenten die je krijgt van jouw directe omgeving. In mijn geval viel dat dus tegen.
Er was weinig bevestiging van datgene wat ik deed. En dat werd zeker niet als positief gezien.
Mijn gang naar Nijmegen, luidde eigenlijk een soort reset in. Alsof ik van voor af aan kon beginnen. Los van de sociale druk, van het anders zijn en van het gevoel dat je niet voldoet.
Alsof er een zware jas uit ging.
En ondanks dit gevoel, zou ik nog lang last houden van een laag zelfbeeld. Immers ik was zo gevormd en als je eenmaal gevormd bent, is daar niet veel meer aan te doen.
Mijn psycholoog kwam met een geweldig inzicht. Een enorme open deur, maar ik zag hem niet.
Zij vertelde: “Marco, jouw verleden kun je niet veranderen, maar de manier waarop je er nu tegen aan kijkt, wel” . Dus jouw lage zelfbeeld, dat is er, alleen is het nu de tijd om daar op een gezonde (volwassen manier) mee om te gaan.
Middels een stukje schematherapie (kom ik op terug) gaan we proberen om jouw gedachtenpatronen te beinvloeden.
Zodat je er op een gezonde manier mee om leert gaan.
Mijn zelfbeeld begint bij te trekken. Maar ik ben er nog niet..dat zal ik hierna ook beschrijven.