Van roddelen en slechtspreken, heb ik altijd afstand gehouden. Maar in aanloop naar mijn burn-out werd ik daar gevoelig voor. Een aantal collega’s vonden bij mij een gewillig oor over alles wat roddelen en slecht spreken in zich had. 

Bijna dagelijks had ik een soort roddel uurtje (met een paar collega’s) over andere collega’s. Hoe zij er de kantjes vanaf liepen, wat ze allemaal fout deden, waarom ze uberhaupt bij ons werkten..noem maar op.

Of de roddel en achterklap inhoudelijk waar was, vond ik niet eens relevant. Maar mijn gevoel naar deze collega’s werd super negatief. Net als met de achterdocht, vond ik hier duidelijk aanwijzingen dat zij hun werk niet goed deden.

In ieder geval de bevestiging dat wij veel harder/beter/slimmer werkten dan zij..