Tijdens het herstellen van mijn burn-out, heb ik de kracht van stilte (her) ontdekt. Stilte is voor mij een belangrijke oplader geworden. Een manier om bij te tanken.
Voor mijn burn-out had ik veel geluiden aan mijn hoofd. Dat had ik niet zo in de gaten, maar achteraf was dat toch veel. En als ik er nu bij stil sta, dan was dat ook zo. Nl:
Ik stond op, met muziek,
had vaak een oortje in,
zat op de fiets met muziek,
in de auto stond de radio aan,
de tv stond veel aan, enz.
Ook door de dag heen had ik veel geluid: pratende pubers/ collega’s/ ouders. En als ik thuis kwam: praatten mijn kinderen/ mijn vrouw/ de buren/vrienden …enz.
Ter ontspanning zette ik dan de tv aan, met vaak een talkshow..waar weer gepraat werd. Of ik zette Bach op om rustig te worden.
Eigenlijk zat ik de hele dag in een omgeving met geluid. Nooit stilte!!!
Als het zo is dat introverte mensen opladen van stilte en rust. Als het zo is dat ik iets introverter ben dan anderen. Als het zo is dat iedereen zo af en toe stilte en rust kan gebruiken.
Waarom is het dan nooit stil in mijn omgeving? Zeker als ik het nodig heb..
Kortom: misschien moet ik ervoor zorgen dat het, af en toe, echt stil is.